“Heb je even voor mij? Maak wat tijd voor me vrij……”van Frans B. hoor je af en toe op de radio. En de rest van de dag ook. Telkens weer doemt het spontaan op in je hoofd. Met geen mogelijkheid is dat riedeltje te stoppen. Raar hè? Ik heb me er vaak over verbaasd waarom dat gebeurt. Gelukkig is het een riedeltje waar ik wel blij van kan worden.

Wat het vooral raar maakt is dat woordje ‘even’. Frans B vraagt of ik even tijd voor hem vrij wil maken, maar ondertussen neemt het de hele dag veel ‘eventjes tijd’ van me. Dan gaat het om zoveel x eventjes tijd. Tijd die me afleidt van andere zaken die mijn aandacht vragen.

Volgens de dikke Van Dale betekent even naast de twee betekenissen: het maakt me niet uit en deelbaar door twee, ook: een korte tijd. Wat is dat dan: een korte tijd? Is dat 2 minuten, 3 minuten, 5 minuten? Of is dat een half uur? Of is het nog korter of langer? Dat zal voor de vraagsteller iets anders kunnen zijn dan voor de persoon aan wie de vraag gesteld wordt. De vraagsteller heeft natuurlijk gelijk. Voor hem of haar is de vraag in een kort tijdsbestek gevraagd. Maar of het antwoord of de actie die verwacht wordt ook in eventjes-tijd gerealiseerd kan worden is afwachten.

Als jou bijvoorbeeld gevraagd wordt: “Wil je hier even naar kijken? Zullen we even bijpraten? Zal ik even bij je langs komen?  Zullen we dit even samen doen?” weet jij dan waar je aan begint? Wat er ècht aan tijd van je gevraagd wordt? Meestal niet vermoed ik.

Ook ik gebruik(te) het woord. Ik ben echter bezig het af te leren. Me er bewuster van te zijn dat het woord even in de praktijk echt iets anders is dan wat er bedoeld wordt: een korte tijd. Ik lees mijn email er op na en delete het woord als ik het al typend vanuit mijn denkend brein toch heb weer heb gebruikt. Ik ben alert als ik een vraag krijg waarin het woord gebruikt wordt. Want even daar is het vaak niet bij gebleven. Even is in de praktijk meestal van langere duur. Past dat dan wel in jouw plannen van dat moment? Of neem je daarmee een aap van de ander op je schouder? Kortom: even is voor een ieder een andere vorm van de tijd beleven. Je herkent het vast. Misschien ook tijd voor jou om het woord ‘even’ uit te zwaaien?

Och jee, daar is hij weer. In mijn hoofd. Frans B. met zijn vraag: heb je even voor mij, maak wat tijd voor me vrij…….

Daarom wil ik het eventjes-tijd kwijt. Ik heb echt andere dingen te doen.

Dag Frans!!